จึงมีผู้ที่ได้เปรียบเสียเปรียบจากการค้าเหล่านี้ คือผู้บริโภคและผู้รับบริการหลักที่ส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าถึงอาชีพ เงินทุน ที่ใช้การได้
ในบางประเทศมีทั้งภาครัฐและภาคเอกชน ภาคเอกชนก็จะเข้มข้นมีกฏวุ่นวายจำกัดการใช้เงินอย่างคุ้มค่า พนักงานจึงหมุนเวียนอยู่ตลอดเวลาสำหรับบริษัทเล็ก บริษัทที่ใหญ่มีความมั่นคงต้องถนอมผู้ที่สร้างกำไรให้แก่บริษัทสูงสุด และตอบแทนด้วยค่าแรงที่เป็นสากลเหมาะสมแถมของจูงใจอินเซนทีฟมากมาย บริษัทข้ามชาติที่ใช้เงินต่างชาติที่มาจากต่างประเทศค่าเงินสูงทำกำไร ส่งเข้าประเทสตนไม่ต้องเสียภาษีทั้งประเทศต้นทางปลายทาง กลายเป็นปัญหาพวกโกงกินคอรับชั่น เล่นพรรคพวกเพราะใช้กฏและไม่มีคณะกรรมการ
บางโครงการตั้งคณะกรรมการมามากมายไม่มีหน้าที่อะไรปล่อยให้พวกที่ไม่ได้มีตำแหน่งรับผิดชอบบัญชีบริหารจัดการเงินตามอำเภอใจ คนที่อยู่ฝายเิกชนเจ้าของบริษัทอยากร่ำรวยต้องสนับสนุนนักการเมืองเป็นกิจจะลักษณะไป เพื่อให้มีการออกนโยบายสบับสนุนธุรกิจการค้าของตน และนำเงินภาษีาีของประเทสหรือเงินกู้นอกประเทศ มาพัมนาปรับปรุงสนับสนุนโครงการที่เหล่านายทุนหนุนหลังกลุ่มการเมืองนั้นได้ประโยชน์ เงินทองไปสู่กลุ่มที่ได้ประโยชน์จากกำไรหรือเงินลงทุนของนักเล่นหุ้นในตลาดเพียงหยิบมือ คนที่ลำบากก็ลำบากต่อไป เพราะไม่ได้ทำธุรกิจกับพวกที่มีฐานะ พวกทำมาหากินกับพวกที่ลำบาก ก็ได้แต่แค่บางกลุ่มไม่ครอบคลุมร้อยเปอรเซน ปัญหาเรื่องการศึกษายิ่งทำให้คนที่ได้รับโอกาศกลายเป็นต้องได้รับโอกาศวำ้แต่พวกพ้องตัวเอง พวกคนที่ลำบากคนอื่นต้องลำบากต่อไป
พูดเรื่องศึกษาดูงาน ต่อ เพราะว่าเราได้ไปเรียนรู้ประสบการณ์ที่สำเร็จของคนอื่นแล้วต้องกลับมาพัฒนาคนของเราต่อไป ในส่วนของพวกที่ทำงานเกี่ยวกับองค์การชำนัญพิเศษของโลกนั้น จะเห็นกันโดยพร้อมเพรียงว่า สาเหตุของการยากจนก็เกิดจากคนเราด้วยกันเอง ที่ทำให้คนอื่นเขาลำบาก และพวกที่ออกกฏมาดูแลคนของโลกเลยคิดว่าสงสัยต้องออกกฏมาคุมพวกนิสัยชอบเอาเปรียบคนของโลกเป็นสนธิสัญญาโปรโตคอลทรีททีสารพัดมาคุมประเทสที่เป็นสมาชิกทั้งหลาย ซึ่งกลายเป็นศัพทเฉพาะของนักการทูตไป แล้วกลุ่มพวกรั้วของชาติเขาเลยเบื่อว่าลงนามในความผูกพันทางการเมืองแล้วต้องอยู่กันอย่างระมัดระวังกันภายใต้ข้อตกลง และผู้ที่เป้นคนกลางที่ต้องให้ความเป็นธรรมต้องระมัดระวังให้มีความเหมาะสม คนกลางก็มักจะประสบการสูงสุดมารวมเป้นองคคณะเพื่อถ่วงดุลอำนาจให้กันและกัน เวลามีข้อตกลงขัดข้องกันระหว่างประเทส หากมาร่วมมือกันเป้นกลุ่มก้อนในระดับประเทส ก้มีอำนาจต่อรองสูง ไม่ต้องมาเถียงกันฉอดๆในเวทีระดับโลกในเรื่องเก่าซ้ำซาก เถียงกันมาห้าสิบปีบ้างยี่สิบปีบ้าง ซึ่งปัญหาพวกนี้กลายเป็นเรื่องล้าหลังไปแล้วสำหรับระบบเทคโนโลยี ของพวกที่นำเครื่องมือโปรแกรมของโลกไปใช้เพื่อเอาความคิดสถิติทางความนิยมหรือทัศนะทุกชนิดมาทำสินค้านวัตกรรมและจดทะเบียนสิทธิบัตรมาขายพวกที่ชอบทำสินค้าขายคนที่ได้ข้อมูลมาพวกนี้ แต่ก็ยังเป้นความจำเป้นต้องมีเวทีเจรจาระดับประเทส เพื่อมีการถ่ายทอดสดอย่างตอนศาลโลกนั่นคงเข้าท่าดี มีการแปลสดด้วย เยี่ยมไปเลย เพราะเราไม่สนใจจะฝึกพวกภาษาของนักล่าอาณานิคมนี่นา เวลามาจัดประชุมเมืองไทยต้องใช้ภาษาของเราเป็นหลักด้วย โปรดเห็นใจผู้บริหารของพลเมืองบางประเทศ ที่มีกินมีใช้จากเงินภาาีพี่น้องของประเทส เกิดมาไม่ได้ไปได้ทุนรอนไปเรียนต่อประเทสที่พัมนาแล้วทุกคนและไม่ได้เป็นอาณานิคมของประเทสที่บังคับให้พูดภาษาที่สอง ในเมื่อเรารู้ว่าพลเมืองเราไม่ได้เป้นพวกอาณานิคมทำไม่ไม่เคารพ ภาษาประเทสของตัวเอง ไม่งั้นเวทีการถกเถียงเจรจากลายเป็นเวทีของบางประเทส พูดจาเอาประโยชน์เข้ากระเป๋านายทุนตัวเองอยู่นั่นแล้ว อยากจะกดกริ่งเอาระฆังทุบหัวให้หยุดพูดยังพูดเอาแต่ได้เข้าตัวอยู่นั่น เป้นเรื่องน่าเห็นใจประเทศเจ้าภาพอยู่มาก ต้องพยายามปรนนิบัติพัดวีเอาใจใส่แขกเหรื่อมาไกล เหมือนเราต้องไปไปทำหน้าที่ในต่างประเทศ บางองค์กรจะบังคับทำคิวไว้เลยเป็นการถูกบังคับไปในตัวว่าบุคคลากร ทุกระดับถูกบังคับให้ต้องไปทำหน้าที่ให้ประเทศชาติในต่างประเทศ หมุนเวียนชัดเจนปะข้างฝาป่าวประกาศให้ประชาชนผู้ตรวจสอบภาษีของภาครัฐรู้ไปเลยว่าไอ้นี่ไปทำอะไร และไอ้นี่ทำไมไม่ไปทำหน้าที่เสียที หลบไปกับพวกบริษัทคณะทัวสหรือเปล่า บางทีไอ้พวกหัวขบวนก็ฉลาดอ้างไปร้อยแปดว่าสามารถจัดทีมได้ตามใจฉัน ยกขบวนกันไปเป็นหาง ดูรายชื่อที่เขาแปะไว้ในเนท เวปที่เปิดเผยข้อมูลไปทั้งโลก ขององคืการระดับโลก ประเทสที่เขาไปคนเดียวพูดบ้าเหมาหมด ไอ้ประเทสที่แห่กันไปเป็นโขลง เอาแต่ฝึกเด็กหาประสบการณืทางต่างประเทสอยู่นั่นแล้ว ไอ้ที่จะพูดเอาประโยชน์ให้ประเทศตัวละไม่มี ข้อผูกพันก็ผูกพันแต่ประเทสตัวได้ประโยชน์น้อยมีการให้ประโยชน์พวกของตัวเองปอยู่นั่น ใกล้จะถึงการรวมตัวเป็นกลุ่มประเทศที่มีอำนาจต่อรอง ต้องมีการฝึกอย่างหนัก การกระจายอำนาจเป็นเรื่องสำคัญมาก หากผู้ที่ตัดสินใจคือคนในพื้นที่ที่ชาวบ้านเลือกกันเข้ามาตัดสินใจได้เลย ไม่ต้องแห่กันมาที่ส่วนกลาง ตัวแทนของส่วนกลางในพื้นที่ร่วมกันบริหารตัดสินใจ ไม่ใช่ใช้วิธีการติดสินบนเจ้าพนักงานเพื่อให้ได้งานเอกสารตามที่ประสงคื กลายเป็นว่างานบริหารจัดการเกี่ยวกับสาธารณะในพื้นที่จ้างภาคเอกชนมาทำได้หมดก้จะเป้นการดี เช่นงานด้านสาะารณูปดภคและงานด้านสุขาภิบาลทุกชนิด ภาาีจากบ้านจัดสรรหรือโครงการจากบริษัทสมหาชนที่มาลงทุนข้ามชาติในพื้นที่ต้องจ่ายภาาีให้ท้องถิ่นโดยตรง ท้องถิ่นต้องสร้างมืออาชีพมาบริหารจัดการโครงการในท้องถิ่นของตน มีการทำไฟน้ำแกซน้ำมันเป้นบริษัทในท้องถิ่นของตน เช่นนี้คนจะกลับไปอยู่หากินในบ้านเกิดของตน รัฐเก็บภาาีมาทำโครงสร้างพื้นฐานอำนวยความสะดวกให้แก่คนทุกระดับ คนมีเงินเดือนต้องได้ปันผลจากธุรกิจข้ามชาติที่กำไรมหาศาลจ่ายปันผลแบ่งในพื้นที่เป็นรายได้เสริม มีกองทุนที่บังคับจากเงินกำไรของบรฺทที่มีแหล่งลงทุนในพื้นที่ให้ชาวบ้านได้เอามาต่อยอดสร้างอาชีพ เป็นภาคบังคับว่าทุกบริษัทมีหน้าที่ตามกฏหมายต้องสนับสนุนทำรายได้ให้ชุมชนที่ตัวเองไปประกอบการอยู่ตรงนั้นด้วย เป้นข้อบังคับตามกฏหมายของการบังคับแบ่ง ต้องให้พลเมืองของประเทศตัวเองได้มีโอกาสร่วมชาวบ้านร้านตลาดมีส่วนร่วมบ้าง ด้วยการพูดภาาาของประเทสเจ้าภาพ ล่ามมีหน้าที่แปลก้แปลไป หาล่ามที่แปลไม่ระคายอารมณืเถิด เพราะพวกเครื่องแปลทางอินเตอรเนทยังเฮงซวยลองเอาเวอดใส่เครื่องแปลทีไ ไม่ได้ศัพทเสียที พูดจาก็น่ารำคาญ ไม่รู้เอาเสียงใคนมาอัดใส่ สร้างมาหาตะหวักตะบวยอะไรก้ไม่รู้ ไอ้พวกที่กินเงินของพวกประเทศที่อ้างว่าพัฒนาแล้วพวกนี้ตกเป็นทาสทางความคิดของมันไปหมด บูชาคิดว่าว่าคนพวกนี้วิเศษกว่าญาติโกโหติกาของตัวเอง บางคนพ่อแม่ตายยังไม่ไปเผาผีเลย อยากเกิดมาในประเทศเฮงซวยนี้ทำไมเนี่ย เห็นไหมเล่าพ่อแม่ไม่สามารถให้ทุกอย่างได้หมด อาสัยเงินภาาีของประเทสชาติดูแลกันไปจนตาย เรื่องทำมาหากินหาเลี้ยงชีพแบบไปหาแหล่งทุน เพราะแหล่งเงินไม่ครบ มีแต่ไร่นาสาโท ไม่รู้จะทำกินอะไร ไม่ใช่พวกที่มีเงินเดือนและกินคอรัปชั้นโกงเงินภาษีของประเทศอุปถัมป์กันแต่พวกพ้องตัวเองนี่นา และต่อให้ผู้บริหารรายเดียวที่ไม่ใช่คณะกรรมการตัดสินใจเป็นชุดเตือนกรอกหูอย่างไรก็ไม่ฟัง จะเอาเงินภาษีของประเทสนี้ไปเพื่อกิจธุระของพวกพ้อง เพราะผู้บริหารไม่มีความสามารถเฉพาะอย่างฉันนี่ แน่จริงลองไปทำเอาเองสิ ขอท้าทาย หารุ่นเด็กมาเทียบก็ไม่ได้วิเศษไปกว่าฉันได้หรอก เพราะยังไม่มีประสบการณ์การโกงเก่งมาแต่อ้อนแต่ออก เพียงเพราะว่าเราไม่สร้างคนของเราให้สามารถต่างหากเล่า ไม่ใช่เพราะไม่สามารถ มาแต่กำเนิดอันเนื่องมาจากความผิดปกติทางพันธุกรรม ทำให้บกพร่องไป ซึ่งวิทยาศาสตร์ก็พยายามพัมนาคนที่บกพร่องให้ได้ม่อุปกรณ์หรือศาสตร์ใหม่มาช่วยคนที่ด้อยโอกาสเหล่านี้ และศิลปะก็ชุบชีวิตผู้คนให้ได้มีการมองโลกในนานาทัสนะ ตามแต่ที่ศิลปินจะรังสรรค์ให้มองขึ้นมาก่อนที่จะเกิดการพัมนาเพื่อให้เกิเป็นของจริงในภายหลัง เช่นความหวังของมนุษย์จำไปอยู่ตามดาวต่างๆ เทคโนโลยีอวกาศก็แข่งกัน จนประเทสที่เงินมากสุด มีกำไรจากทั่วโลกมากสุดก็เอาเงินพวกนี้มาสนับสนุนนักวิจัยนักวิทยาศาตร์เทคโนโลยีได้สร้างสรรค์ จนตอนนีกลายเป็นสารพัดประเทสที่มีงบประมาณสร้างยานไปเหยียบสารพัดดาวเป็นแถวทำมิวสิควีดีโอจากในยานอวกาศมาให้ดูน่าสงสารชีวิตในสูญญากาศลอยตุปป๋อง ทำภารกิจประจำวันน่าเวทนา
เช่นถ้ามีคนคิดว่าฉันชอบดวงจันทร์ แันชอบแมว ฉันรักธรรมชาติ พวกนักจัดแคมเปญรณรงค์ก็จะลุกมาทำการโหมกระหน่ำกันเข้าไป ให้มันเป็นดั่งโปปะกันดา ล้างสมองความเชื่อ บางที่ไปกันใหญ่แบบโฮมโกรนเทอราริส สร้างคนร้ายในบ้านเมืองตัวเอง อย่างที่ทางฝ่ายความมั่นคงเขาต้องบ้าบอทำโปรแกรมหาข้อมูลข่าวกรองจากคนทั้งดลกเช่นนั้น เพราะ การเจรจาต้ะอ่วยแบบได้ประโยชน์แก่ผู้ที่มีพื้นฐานต่างกันราวฟ้ากับเหวเป็นเรื่องคุยกันยาก เพราะ พวกที่มีพื้นหลังทุนสูงเทคโนโลยีสูงก็จะฉกฉวยขโมยแหล่งทรัพยยากรของพวกที่ว่าพัฒนาน้อยกว่า เอาไปหากินทำกำไร เพราะสินค้าพวกที่เขาผลิตมาให้แก่ผู้มีทุนเข้าสู่บัญชีฝากของตนมากมายในโลกนี้มันมาจากธุรกิจทั่วโลก
สร้างค่านิยมต่างนาๆ เพราะเงินที่เข้าบัญชีมาจากการขายสินค้านวัตกรรมของตนในราคาที่เฉพาะตลาดประเทสตนที่ค่าเงินสูงกว่าประเทสอื่น พวกที่พัฒนาน้อยกว่าหากได้ไปประเทสที่พัฒนาแล้ว ก้ไปหาซื้อสินค้าที่ว่าเป้นยี่ห้อแบรนดืชื่อดังสารพัดที่ว่านั้น ทั้งรถยนต์ เพชรทองกระเป๋ารองเท้าเสื้อผ้าเครื่องหนัง ที่มีการจดทะเบียนสิทธิทรัพย์สินทางปัญญาไว้แต่ดั้งดิมมากมายมหาศาล ดดยที่หลาเแหล่งมาจากแหล่งทรัพยากรของประเทสที่พัมนาน้อยกว่า แต่ถือว่าเป็นต้นทุนที่แสนถูก กำไรก้คือมาจากการทำตลาดสร้างค่านิยมอย่างหนัก โดยคุณภาพสามารถผลิตได้จากแหล่งโรงงานทั่วโลกโดยเฉพาะประเทสที่ยินดีให้เข้าไปตั่งโรงงานจ้างเอง ค่าแรงถูกได้
ส่วนพลเมืองของโลกที่ไม่ต้องมานั่งรอโชคชะตาในประเทสตน ไม่ต้องมาแห่แหนแสดงพลังมวลชนหรือบังคับขู่เข็ญให้ภาครัฐฟังเสียงของประชาชนผู้มีส่วนได้เสียบ้าง
บางประเทสสมัยก่อนมีการแห่แหนมาแสดงพลังมวลชนต่อต้านสินค้าประเทสนั้นประเทสนี้ ปัจจุบันอยากต่อต้าน ต้องทำยี้ห้อของตัวเองให้เป็นที่ประจักษ์แล้วส่งไปขายประเทสพวกนี้บ้าง ไม่ใช่เฮงซวย ถูกพวกประเทศพวกนี้มาบังคับเซ้นสัญญาการค้าเสรี กีดกันสินค้าของประเทสพัฒนาน้อยผูกขาดสินค้าของยี่ห้อตัวเองที่จดทะเบียนไว้บังคับขายในราคาค่าเงินสูงของตัวเอง แน่จริงตั้งราคาขายตามตลาดเงินของโลกสิ ไม่ใช่ดัดจริตบอกว่ารายได้จากนวัตกรรมของฉันฉันให้ ทำบุญบริจาคแปดสิบเปอรเซนให้คนลำบาก ก้ทำไมยังมีคนลำบากทั่วโลกเล่า ที่แกบริจาคมานะ เจอภัยพวกโกงกินคอรัปชั่นหรือเปล่า ไม่ตกถึงท้องคนยากไร้ ไอ้เครื่องติดต่อสื่อสารที่ตั่งราคาไว้สูงลิ่วแล้วถูกบางประเทสที่ไปตั้งโรงงานจ่ายค่าแรงแรงถูกไว้ผลิตสินค้าตัวเองและแถมผลิตสินค้าเลียนแบบขายกันทั่วทวีปยกเว้นของทวีปที่สร้างนวัตกรรมที่ว่า สาแกใจไหม ยี่ห้อในประเทศไม่อยากบอก ทีพลเมืองของตัวไม่รู้จักส่งไปหาความรู้มาพัฒนาบ้านตัวเอง ไอ้พวกประเทสที่ชอบผลิตนวัตกรรมพวกนี้จะบีบบังคับให้ส่งคนของเขายัดลงไปในพื้นที่เพื่อช่วยเหลือชุมชนพอเป้นพิธีให้คุ้มกับการลงทุนที่ต้องส่งคนมา สำรวจความใหม่ของการคิดผลิตกรรมทางการคิดหาของใหม่ไปทำนวัตกรรมให้บ้านตัวเอง ให้กำไรมหาศาลคุ้มกับการที่ส่งคนมาลงพื้นที่สักปีสองปีหรือห้าปีสิบปีเพื่อเรียนรู้วัฒนธรรม กลับไปสร้างนวัตกรรมให้ประเทสตนเองต่อไป โดยคอยส่งข้อมูลข่าวกรองของประเทสที่ตนฝังตัวอยู่ให้ประโยชน์ทางการค้าเทคโนโลยีนวัตกรรมของตนเอง ไม่รู้ว่าเรื่องความมั่นคงด้วยหรือเปล่า
ก็ได้แต่หวังกันไปว่า สักวันคนระดับผู้บริหารของเราจะส่งผุ้สามารถภาครัฐและเอกชนไปนั่งโต็ะเจรจาระดับโลกแบบประเทสส่วนรวมได้ประโยชน์ ต่อพลเมือง ไม่ใช่ชาวบ้านต้องไปฟ้องคนกลางบอกว่ารัฐไม่ฟังพลเมืองบ้างเลย เห็นไหมปล่อยพวกโกงกินใช้เงินภาษีประเทสไปแบบน่าอนาถ ไอ้เวทีบ้าบอพวกนี้ ไม่เป็นที่สนใจของภาคเอกชนเพราะไม่ได้พููดจาหาเงินเข้ากระเป๋าการค้าการลงทุน พูดเรื่องซ้ำมาห้าสิบปี สู้ภาคเอกชนใช้วิธีดูดข้อมูลความคิดทางอินเตอรเนทสารสนเทศรวมทั้งสถิติค่านิยมแนวโน้ม มาทำสินค้าใหม่สร้างตลาดสร้างนวัตกรรมสร้างแบรนสร้างโปรปะกันดาโฆษณาชวนเชื่อว่าสินค้าของกูโคตรวิเศษเลย คนทั้งโลกต้องมาซื้อรถยนต์ยี่ห้อนี้ถีงจะรวยจริงต้องมีเพชรใส่ทองดอลล่ารต้องมีตุนสะสมไว้ ต้องมีมือถือแทปเลตยี่ห้อนี้ที่ประเทสที่พัมนาแล้วในฝั่งซ้ายและขวาต้องหาเงินไปซื้อมาเพราะประเทสตัวเองประกอบชิ้นส่วนทำโรงงานให้ไอ้พวกประเทสพวกนี้ผลิตสินค้า ออกไปขายทั่วดลก ทำมาห้าสิบปียี่สิบปียังไม่ได้สินค้าเทคโนโลยีเป็นยี่ห้อของตัวเองเสียที เอาเงินของประเทสพวกนี้มาพัมนาอะไรไม่รู้ ไม่รู้จักเอามาพัฒนาคนสร้างนวัตกรรมของตัวเอง ทั้งด้านศิลปะและวิทยาสาตร์ อุปถัมป์ผู้ด้อยโอกาสซ้ำซ้ำซากๆคนเก่าพวกเก่าหมู่บ้านเก่าจังหวัดเก่า ไอ้คนอื่นไม่ต้องพัฒนากันบ้างหรืออย่างไร นวัตกรรมก็ไม่สนับสนุนทำยี่ห้อของตัวเองวางขายอยู่นั่นพวกของที่ใช้ค่าเงินประเทสเขามาตั้งราคา จะหากินกับการเรียกเก้บภาาีแพงๆไปทำไมกับพวกนวัตกรรมพวกนี้ ทำไมไม่สร้างคนสร้างสินค้ายี่ห้อขอวตัวเอง สินค้าไม่ได้เรื่องของประเทสอื่นไม่กล้ามาขาย จัดเวทีคู่ขนานไปเลย นวัตกรรมของดีมีค่าค้าขายไม่ได้มีแต่ในเมือง ในชุมชนท้องถิ่นต้องได้รับการกระจายอำนาจเหมาะสมเป็นเขตเสรษฐกิจพิเศษเขตปกครองพิเศษหรือไม่ต้องทำหรูแค่มีการใช้รายได้และภาษาีจากในพื้นที่ของตัวเองเหมาจ้างเอกชนมาทำให้ชุมชนเล็กๆน่าอยู่เป้นอันใช้ได้ ไม่ใช่ว่าจ้างแต่พวกที่ไล่ทำงานสุขาภิบาลแต่พวกบ้านจัดสรรหรือบริบัทที่ให้สินบนเจ้าพนักงานหรือผู้รับจ้างเหมาให้บริการแต่เฉพาะชุมชนของตัวเองที่ไม่ขึ้นตรงต่อนโยบายของภาครัฐใดๆ แต่ขึ้นอยู่กับสัดส่วนผู้ถือหุ้นในตลาดว่ามาจากประเทสไหน บ้านเมืองจะได้สะอาดสะอา้านมีน้ำไฟแกสน้ำมันเป็นของตัวเองไม่ต้องจ่ายแพงไม่ต้องง้องอนต้องให้พวกบริการสาธารณูปโภคหรือสุขาภิบาลมาดูแล บ้านจัดสรรโครงการไหนได้เงินทุนหนุนจากประเทสไหมากก้บริหารจัดการตามใจนั้น ไม่ขึ้นกับเทสบาลออบออตอ เพราะไม่มีการกระจายอำนาจแท้จริง รายได้ของตลาดหลักทรัพยแต่ละโครงการจ่ายรายได้ภ่าียัดรวมไว้ส่วนกลาง โยนเศษไปให้ท้องถิ่นให้หากินเอาเองจากการสินบนฉ้อราษำรบังหลวง คนที่มีความสามารถไม่สามารถกระจุกตัวในชนบทได้ได้แต่กระเสือกกระสนออกไปทำงานในเมืองหรือไปต่างประเทศที่ค่าแรงดีกว่า สมองคงไหลน่าดูสำหรับพวกที่สามารถ เพราะไล่ไอ้พวกที่เก่งเทคโนโลยีไปรับใช้ประเทศพวกนั้นหมดแล้ว ทำให้คนที่ไม่มีหรือมีบ้างอยากมีมั่ง จะได้คุยอวดรวยกันได้ว่าฉันก็มี นะ ถึงตอนเกิดมาลำบากตอนนี้ คนที่ลำบากด้วยกันก็มีเหมือนกัน แต่ที่น่าสนใจคือจะทำอย่างไรให้คนที่ลำบากอยู่ได้อย่างถูกจากสาระารณูปโภคและการบริการแบบกองกลางจากภาครับได้ถูกไม่แพงาสะดวกไม่เบียดเสียด เช่นมีตื่นเช้ามาอาบาำเข้าห้องน้ำใช้แนวัตกรรมยี่ห้อของตัวเอง ยาสีฟัน สบู่ผ้าเช็ดตัวเสื้อผ้า ขับรถหรือขึ้นรถโดยสารรถไฟฟ้ารถไฟก้ยี่ห้อทำในประเทศของตัวเอง แม่เจ้า มันคงรู้สึกละอายและอเนจอนาจเป็นล้นพ้น หากไปประเทศอื่นใช้รถไฟฟ้ายี้ห้อประเทสที่ว่าพัมยนาของเขา แต่รถบ้านเราทำไงให้มันได้เรื่องกว่าเขาละนี่ การสร้างนวัตกรรมใช้เวลาสั้นเพียงห้าสิบหกสิบปี ประเทสเติบใหญ่ก้าวกระดดดบางประเทสสิบปียี่สิบปีสร้างนวัตกรรมเต้นม้าย่องไปทั่วโลกเอาท่าเต้นม่าย่องของพวกทางแถวนี้ไปปรับก็ฮิตขึ้นมาได้ เรื่องการทำนวัตกรรม ต้องมีทีมส่งเสริมการขายอย่างดุดันด้วย ไม่งั้นสร้างค่านิยมเปลี่ยนพฤติกรรมมนุษย์ไม่ได้ แปลกแท้ แต่ก็เปลี่ยนอะไรได้เยอะเหมือนกันแฮะ น่าจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ คิดว่างั้น
How to make new innovation and patent for your market and your income???try it to have new idea and innovate into goods that you can have your own trademark,patent and copy right for sell out to stores everywhere of this world,it is tough for negotiate all deal and issues for public benefit with no monopoly trade ..or FREE trade only benefit of some innovation countries????
Sugar day and day for waiting of my country have own brand for all technology innovation...car,vehicle,economic or decentralization to local specific government ...money ,fund and expert consultant with high power of citizen and high level audit and inspector or ombudsman...
